Chester de Rottweiler

 Kort na het overlijden van Felix was ik er al over uit dat ik eindelijk een Rottweiler kon nemen.

Het was heel raar om alleen Djinxie uit te laten. Waar ik 11 jaar altijd 2 honden uitliet, samen onze avonturen heb beleeft was er 1 uit het oog.

Mijn geliefde Felix wie ik nog elke dag mis.

Mijn vriend die wilde er nog goed over denken, was het niet te snel of wilde we niet meer tijd om te rouwen om Felix. Hoewel ik hem zeker daar gelijk in gaf kon ik het niet goed van mij afzetten ik wilde namelijk al een Rottweiler vanaf t moment dat ik er achter was gekomen wat een hond is. 

En ik wilde ook zeker het gemis wat ik voelde kunnen ombuigen naar iets positiefs, naar een nieuw leven waar ik mijn zorgen en mijn liefde weer in kwijt zou kunnen. Djinxie was toen 13 en ook de gedachte dat ze weg zou kunnen vallen spookte in mijn hoofd. Geen hond hebben kon er in mijn gedachten al helemaal niet in. 

Gelukkig heb ik de liefste vriend die mij steunt in al mijn beslissingen en weet dat ik een beetje koppig kan zijn. En al heel snel vond ik een Rottweiler pup die  rond de 4 weken oud was waar we mochten komen kijken.


Ze gingen snel weg de pups, er waren er nog 2 of 3 en ik wilde perse een reu. Een stoere stevige hond en we hadden het al eens over namen gehad voor een volgende hond. Dus de naam stond al zo goed als vast.

Ik heb toen de pup met het oranje bandje gekozen. Hij was nog de grootste tegenover zijn broertje die nog over was. 


Vooral ik was al bezig met een naam en per toeval kwam ik op de naam Chester die voort komt uit de bank naam Chesterfield. 

Mijn vriend vind die banken zo mooi en leuk, dat ik elke keer maar niet die naam van die bank kon onthouden.

Inmiddels kan ik die banknaam wel dromen, dat begrijp je natuurlijk wel.

Dus Chester was 4 weken oud, we hebben een deel aanbetaald. En 3 weken later mochten we hem op komen halen op 5 december 2020.

Het huis waar we net in waren getrokken in September 2020 was nog niet geheel af, we hebben man en macht bijgezet om deze puppyproof te maken. Waarin sommige mensen het ons afraden een pup in een nieuw huis te nemen. Meer omdat ze zelf niks met honden hebben. Of al gedachten hebben aan wat en pup kan slopen. Uiteindelijk had er toch wel een nieuwe hond gekomen en nu eerder vroeg dan laat.


Zeg nou zelf tegen zo smoeltje kan je toch geen nee zeggen!



Reacties